म – राधिका दाहाल
२०७४ बैशाख १६ गते, शनिबार
म कोदाको खोले
तन्तनी पिउँदैछु
हरियो काँडे सिस्नाको
सागमा एक थोपा
भुटुन र एक चिम्टि
मसला समेत नराखी
लाखौं युवा खाडीको टन्टला
पुर घाममा सपना
बुन्दै होलान खाई नखाई
घर
समाज र देश बनाउने
पाइ पाइ जम्मा गरेको
पैसा सरकारलाई नै
तिरो भरो करका रूपमा
बुझाउँदै
तर हाम्रो आँसुमा
अष्ट्रिजको मासु अनि
बासमती चामलको भात
हसुर्नेहरू सिंगो
देश नचपाई कन
नअघाउने भए 
