गजल – शर्मिला श्रेष्ठ

२०७३ भाद्र ५ गते, आईतवार

भो पुग्यो जस्तो छ टाढा जाॅदैछु
बल्ल बुझी दुनियाॅ , ठक्कर खाॅदैछु ।

बर्षौ संघर्षको केही उपलब्धि छैन फल
अझै आफ्नो योग्यता,काटामा नाप्दैछु ।

शोषण अत्याचार सहनै मात्र पर्ने होकी
बल्ल होश खुल्दैछ,न्यायालय झाक्दैछु ।

कती निरीह बेबस रहेछ दुःखी जिन्दगी
आफ्नो दुर्गती देखेर,आफैनै हाॅस्दैछु ।

शत्रु बैरी चारैतिर आक्रमणको पनि डर
बोलिको गोली सुन्दा,कानथुनी भाग्दैछु ।

उर्लिएर आउॅछन् मनका बेग मुटुइ देखी
सुनाउनुत कतीपो छन्,यतिनै पोख्दैछु ।

प्रतिक्रियाहरु